Yuppen veroveren het oude arbeidersbolwerk Amsterdam Noord. Met hun nieuwe geld kopen zij niet al te dure huizen op. Er worden ook vele nieuwe woningen voor hen gebouwd, zodat langzamerhand het karakter van Noord verandert. Vanouds een SDAP, CPN en PvdA bolwerk vanwege de vele industrieën en scheepsbouw had Noord een radikaal socialistische naam. Om een voorbeeld te noemen: de voorloper van de Februaristaking vond plaats in Noord. Op 17 februari staakten metaalarbeiders op initiatief van de CPN tegen uitzending van arbeiders naar Duitsland. De CPN-leiding wilde deze staking uitbreiden tot een algemene staking, maar doordat de nazi’s toegaven aan deze eis, kwam het er niet van. Een week later waren ook Overijers, vooral metaalarbeiders, betrokken bij de belangrijke, eerste bijeenkomst op de Noordermarkt, een dag voor de Februaristaking op 25 februari 1941.
In de jaren na de Tweede Wereldoorlog was de actiebereidheid van de Noord-Amsterdammers, werkzaam in de scheepsbouw groot. Na de teloorgang van deze scheepsbouw was er de laatste tijd van revolutionaire acties weinig sprake. Politiek gezien verloor links in de een en twintigste eeuw veel van haar aanhang. PvdA, PSP, CPN, Groenlinks en de SP hebben nog een klein gedeelte van hun vroegere stemmenaantallen. De PVV en Denk zijn de grootste partijen in Noord.
Kennelijk om deze trend te veranderen en om te buigen naar een socialistische vriendelijke omgeving verschenen er sinds een jaar of twee plak-etiketten op lantaarnpalen in de omgeving van het Buikslotenmeerplein. Het zijn fraai vormgegeven anarchistische verklaringen of hartekreten: ‘Anarchie is de oplossing’, ‘geen mens is illegaal’ of gewoon een aanbeveling om lid te worden van de Vrije Bond, een al weer jaren lang bestaande anarchosyndicalistische vakbeweging. De leukste is die waarin uitgelegd wordt dat het anarchisme de oplossing is van alles. Je moet dan wel of dichtbij staan en je bril meegenomen hebben. Die nadruk op tekst staat in de traditie van het radencommunisme en Trotskisme. Zie daarover blog 72 van 13 maart 2015 op de oude site, waarin een groot affiche afgebeeld is met een te overdadige tekst.
Zelf heb ik niets met die kleinschalige plakkende dingen. In mijn PSP-tijd plakte ik in verkiezingstijd vele grote affiches in de Amsterdamse binnenstad. Hoogtepunt was de reeks aan de waterkant van het Rokin op de vier lantaarnpalen. Medeplakker Hans Rasch en ik stonden op het Muntplein te overwegen of we dat wel zouden doen. Immers: er was geen vluchtweg bij aankomst van een politiewagen. De beloning kwam een dag later toen Anca Ansink, voorzitter van de PSP-afdeling Oude Stad, de bijeenkomst opende met de bewonderende uitroep: ‘Hebben jullie die affiches op het Rokin gezien?’
Wat bezielt de plakkers om deze kleinschalige advertentiemogelijkheden te gebruiken? Immers niet veel mensen zullen deze etiketten opmerken en nog minder zullen ze lezen. Alleen als je aan het wande
Bespoten etiket op het Breedveld Amsterdam Noord
len bent vallen ze namelijk op. Wat hadden de plakkers voor ogen om in een niet-anarchistisch stadsdeel van Amsterdam de lantaarnpalen van een versiering te voorzien? Bij nader onderzoek blijkt echter dat het gebruik van plaketiketten een bewuste strategie is. Op de website van de Vrije Bond staan onder het hoofdje ‘stickers‘ van het onderdeel propaganda alle etiketten vermeld. Het zijn er meer dan in Amsterdam Noord op de palen verschenen zijn. Er is nog veel werk te doen.
Sommige Noorderlingen vonden het maar niets en hebben in ieder geval een paal gezuiverd van het anarchisme. Waarvan acte! Voor deze blog heb ik een aantal van deze plaketiketten verwijderd, maar zal ze straks weer terugplakken.
Recente reacties